Romaanse Architectuur

---

Definitie

Romaanse architectuur is een bouwstijl die voornamelijk werd toegepast in Europa tijdens de 11e en 12e eeuw. Kenmerkend zijn onder andere rondbogen, dikke muren, kleine ramen, en het gebruik van steen als bouwmateriaal.

Omschrijving

Romaanse architectuur wordt gekenmerkt door massieve en robuuste bouwelementen. Karakteristieke kenmerken zijn onder andere het gebruik van rondbogen voor de constructie van gewelven en de nadruk op verticale elementen. Typerend voor deze stijlperiode zijn ook de rijke versieringen aan de buitenkant van gebouwen, zoals reliëfs en geometrische patronen. Romaanse architectuur kwam vooral tot uiting in kerken, kloosters en burchten en speelde een belangrijke rol in de middeleeuwse Europese architectuurgeschiedenis. Deze bouwstijl legde de basis voor de latere Gotische architectuur.

Vergelijkbare termen

Gotische architectuur